Signed 'A Mauve.' (lower right). Painted circa 1884-1887.

Exhibited:
-Eindhoven, Stedelijk van Abbe-Museum, 'Eindhoven verzamelt, Van Jongkind tot Jorn in particulier bezit', 5 November-13 December 1960, no. 81.
-Haarlem, Teylers Museum (18 September 2009-17 January 2010)/Laren, Singer Museum (18 September 2009-17 January 2010), 'Anton Mauve 1838-1888', no. 146.
-Haarlem, De Hallen, 'Zó Hollands, Het Hollandse landschap in de Nederlandse kunst sinds 1850', 24 July-11 September 2011.

Literature:
-Saskia de Bodt and Michiel C. Plomp, 'Anton Mauve 1838-1888', Bussum 2009, ill. p. 118, no. 146.
-Antoon Erftemeijer, 'Zó Hollands, Het Hollandse landschap in de Nederlandse kunst sinds 1850', Haarlem 2011, ill. p. 31.

Provenance:
-Collection Baekers-de Vlam.

Please compare the present lot to a work with a similar composition in: Saskia de Bodt and Michiel C. Plomp (2009), no. 136.

The present lot is accompanied by a lengthy text titled 'A. Mauve - Boerewoning aan de heidezoom' by the famous connoisseur and art critic Hendricus Petrus Bremmer, describing the painting in full, signed, dated and annotated: 'Den Haag 15 juli 1944. H.P. Bremmer'.

''A. Mauve – Boerewoning aan de heidezoom.
Hij was de ontdekker van de schoonheid van het Larensche landschap. Toen hij eenmaal rijp was, dus vanaf 1870, heeft hij in tallooze schilderijen en aquarellen weten te getuigen wat de, toenmaals nog stille, bekoring van dat heide-leven hem te zeggen had. Een schilderijtje waaruit de volheid van zijn beleven van die onderwerpen getuigt is in dit werkje te vinden. Hier is de natuur omgezet in die eigene diepst-persoonlijke visie zóó sterk dat het stuk representatief is voor wat het wezenlijke van dezen schilder uitmaakt.
De grauwe grijs-vaste stemmingen van een egaal zilveren licht moet hem sterk bekoord hebben en in de fijnste vervloeiingen van al die fijn-grijze kleuren toont hij zich hier in volle meesterschap. De bekoorlijkheid die het zonlicht kan hebben sprak dezen schilder niet bijster aan en de tijdgenooten hebben ook moeite gehad het rijke geschenk dat hij in zijn werk presenteerde te aanvaarden.
In zijn uitbeeldingsvorm is deze schilder sterk impressionistisch, zoals wij dezen term ten onzout aanvaarden. Hij gaat direct op het hem eigene af en in de sterk domineerende lijnen weet hij het voor hem essentieele uit het natuur-beeld te halen. Dat toont zich hier in de groote aanduiding van het rieten dakwerk met de zoo scherp omschreven contourlijnen. Hoekig en kantig staat dat vlak afgeschreven tegen de lage muur; pittig en krachtig is de geheele karakteristiek van die woning. De winterboomen staan daarachter pregnant tegen de lucht uit met de gesnoeide knobbels van zwaardere takken en het gepriem van de dunnere tegen de lucht uit. In de zandweg is de meesterlijke bouw van zoo’n grond-constructie die de schilder alleen zóó kon maken omdat hij door veel studie sterk onderlegd was. Het aanduiden van een karretje is een spontane noot, de voren in de weg zijn op die knetterige wijze gegeven als bij het eigenaardige temperament van dezen schilder past. En dit alles is doortrokken van het waas van fijne weemoed als alleen groot kunstenaar daarin zijn levend behagen kan hebben en daarin iets ontsluiert wat voor gewone stervelingen niet uit de natuur direct te halen valt.
Dan Haag 15 Juli 1944. H.P. Bremmer''