Ossip Zadkine (Vitebsk (Wit-Rusland), 14 juli 1890 - Parijs, 25 november 1967) was een Frans beeldend kunstenaar van Wit-Russische komaf. Hij is vooral bekend geworden als beeldhouwer, maar hij laat ook een belangrijk oeuvre na van gouaches en litho's.

Zijn vader was van Joodse afkomst maar bekeerde zich tot het Russisch-orthodoxe geloof toen hij huwde met een meisje van een uit Engeland geïmmigreerde familie.

In 1905 stuurde zijn vader hem naar Engeland waar hij onder meer verbleef bij een neef van zijn moeder. Vanaf het najaar van 1908 volgde hij lessen aan de Arts and Crafts School in Londen. Vanaf oktober 1909 vestigde hij zich in Parijs. Hij ontmoette er onder meer Léger, Archipenko en Chagall en raakte bevriend met Modigliani.

Begin 1915 meldde hij zich als vrijwilliger en diende in het Franse leger als soldaat-brancardier. Eind 1917 raakte hij gewond bij een gasaanval. In 1920 huwde Zadkine met de kunstenares Valentine Prax. Getuige bij het huwelijk was de uit Japan afkomstige kunstenaar Foujita.

Vanaf 1918 werd zijn werk sterk beïnvloed door het kubisme. Heel geleidelijk verliet hij na 1926 deze kubistische lijn om een eigen stijl te ontwikkelen die sterk beïnvloed werd door de primitieve kunst. Tijdens het interbellum nam Zadkine deel aan talloze tentoonstellingen in binnen- en buitenland.

Vanwege zijn Joodse afkomst vluchtte Zadkine in 1941 naar de Verenigde Staten van Amerika. Hij verbleef er gedurende de rest van de Tweede Wereldoorlog en had er een atelier in New York. (Valentine Prax bleef in Frankrijk wonen). In 1942 nam Zadkine te New York, samen met onder meer Fernand Léger, Max Ernst en Marc Chagall, deel aan de groepstentoonstelling "Artists in Exile". Na de oorlog keerde Zadkine terug naar Frankrijk.

Ossip Zadkine stierf eind 1967 op 77-jarige leeftijd in Parijs. Hij werd aldaar begraven op het Cimetière du Montparnasse