Aart Roos was een Nederlands beeldend kunstenaar. Roos wordt vooral in de jaren '50 en '60 van de 20e eeuw bekend met expressionistische en monumentale schilderijen, maar vervaardigt ook gouaches, tekeningen, grafiek, sgraffito's, glasappliques en muurschilderingen. Zijn stijl behoort tot het abstract expressionisme. Hij wordt geboren in Zaandam en volgt van 1941 tot 1944 een opleiding aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Daar leert hij vooral portret- en modeltekenen van prof. G.V.A. Röling. Zijn klasgenoten zijn onder anderen Jef Diederen, Pieter Defesche, Karel Appel, Corneille en Ko Sarneel. Na de oorlog brengt Roos zichzelf allerlei schildertechnieken bij en wordt hij actief in de net opgerichte Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars BBK.

Aart Roos raakt in zijn jeugd geïnspireerd door Picasso, Paul Klee en Constant Permeke, later ook door Willem de Kooning, Robert Motherwell en Graham Sutherland. Zijn stijl verandert meteen na de oorlog van figuratief in abstract expressionistisch. Hij schildert kleurrijk en gebruikt het drama van intermenselijke relaties vaak als thema. Maar ook drama in de natuur komt vaak terug in zijn werk.

In en om Amsterdam vervaardigt Aart Roos in opdracht van gemeentes en bedrijven talloze monumentale kunstwerken, waarvan de vijftien meter lange muurschildering 'Vogels en Bloemen' in de voormalige Timorschool te Amsterdam, het bekendste is. Van 1968 tot 1980 is Roos docent monumentale kunst aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Het Stedelijk Museum Amsterdam koopt 19 werken van hem aan, evenals andere musea en instellingen. Ook de Rijkscollectie bevat een twintigtal werken. Roos blijft tot 1995 schilderen, dan dwingt een hersenbloeding hem te stoppen.