De Duits - Zwitserse kunstenares Meret Oppenheim werd in Berlijn geboren. Meret Oppenheim woonde en werkte afwisselend in Parijs en Bazel. Zij was veelzijdig: ze schreef, schilderde en maakte meubels, kleding en sierraden.

Meret Oppenheim ontmoette in Parijs Hans Arp, Marcel Duchamp, Francis Picabia, Man Ray en andere kunstenaars uit de dada en surrealistische beweging.

In 1936 werd Meret Oppenheim in één klap beroemd, toen zij bij wijze van grap een kop en schotel met bont bekleedde. Het kunstwerk werd gekocht voor de collectie van het museum voor moderne kunst (MOMA) in New York, waar het object onder de titel 'Déjeuner en fourrure' sindsdien als een icoon van het surrealisme wordt getoond.

Na een onderbreking door de opkomst van het nationaal-scocialisme en het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, keerde ze in de jaren vijftig terug in de belangstelling. Oppenheim kreeg talrijke tentoonstellingen en haar werk was ook te zien in vele groepspresentaties. In 1982 was werk van haar te zien op de Dokumenta in Kassel.