Gijsbert Jan (Gijs) Jacobs van den Hof was een Nederlandse beeldhouwer en medailleur.

Gijs Jacobs van den Hof werd op 24 maart 1889 in Arnhem geboren als enig kind van een bakker. Hij volgde aan de ambachtsschool een opleiding tot meubelmaker en ontwikkelde zich als autodidact tot beeldhouwer. Tussen 1906 en 1921 woonde en werkte hij voornamelijk in Amsterdam, met onderbrekingen waarin hij onder andere in Antwerpen en Parijs verbleef en als reizend gezel door Duitsland trok. Hij was bevriend met collega-beeldhouwers John Rädecker, Mari Andriessen en Hildo Krop. Jacobs van den Hof was in 1918 een van de oprichters van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers. Hij was een tijd lang voorzitter en werd in 1959 benoemd tot erelid. In 1921 vestigde hij zich weer in Arnhem, waar hij tot zijn pensionering docent was aan de kunstacademie van het Genootschap Kunstoefening (1921-1954). Hier leidde hij beeldhouwers op en gaf les in keramiek en bronsgieten. De cire-perdue- of verlorenwasmethode werd door hem in Nederland geïntroduceerd. Leerlingen van hem waren onder meer Pieter Starreveld, Leo Braat, Ed van Teeseling, Nel Klaassen, Frans Coppelmans, John Grosman, Albert Diekerhof, Jan J.F. Teulings en Joop Hekman.

Jacobs van den Hof was een ambachtelijke kunstenaar met liefde voor het materiaal. Als meubelmaker had hij geleerd met verschillende materialen te werken en als beeldhouwer bekwaamde hij zich verder in diverse technieken. Zo hieuw hij uit steensoorten als marmer, travertin en albast, maakte hij houtsnijwerken, creëerde hij verfijnde kleinplastieken van chamotte en gebruikte hij verschillende bronsgiettechnieken. Zijn vrije werk betrof vooral naakten en portretten. Daarnaast werkte hij in opdracht aan portretten, monumentaal werk (aan gebouwen, bruggen en vrijstaand) en penningen. Zijn stijl was classicistisch. In een periode waarin het classicisme minder gangbaar werd heeft hij wel met verschillende stijlen geëxperimenteerd, maar hij bleef authentiek en herkenbaar.

Op tientallen tentoonstellingen, ook in het buitenland, is zijn werk te zien geweest. Zijn werk is opgenomen in de collecties van divrse musea, waaronder het Museum Arnhem, het Centraal Museum in Utrecht, het Kröller-Müller Museum in Otterlo, Beelden aan Zee in Scheveningen en het Singer Museum in Laren. Het Drents Museum (Assen) heeft in 2010 een representatieve selectie van elf sculpturen en een aantal persoonlijke bezittingen verworven. In 1989, 100 jaar na zijn geboorte, werd in Overveen het Museum Jacobs van den Hof ingericht om een groot deel van zijn werken te tonen. Tien jaar later verhuisde het museum naar Amersfoort. Eind 2009 moest het museum zijn deuren sluiten. De Stichting Museum Jacobs van den Hof zet zich in om het werk van de beeldhouwer toegankelijk te houden voor publiek.

Jacobs van den Hof werd in 1954 benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij overleed te Arnhem op 4 april 1965, 76 jaar oud, en is begraven op begraafplaats Moscowa.