Ans van den Berg behoorde tot de Amsterdamse Joffers, een groep vrouwen die zich specialiseerde in het schilderen van stillevens en bloemen in een vlotte impressionistische stijl. Zij was de enige van de Amsterdamse Joffers die de Academie niet bezocht, maar door een leertijd in Parijs ontwikkelde zij zich tot een knap schilderes. Zij schilderde portretten en figuren, Larense binnenhuisjes, maar haar voorkeur ging toch uit naar het bloemstilleven.

Na te Brussel de kostschool te hebben bezocht, ontving zij in Amsterdam schilderlessen van juffrouw Keuchenius, de latere mevrouw Dijsselhof, terwijl Jo Bauer haar in het tekenen naar de menselijke figuur onderrichte. Van tijd tot tijd verbleef zij in Parijs, waar zij veel naar levend model heeft getekend en waar de figuur haar zeer bezig hield. In Holland teruggekeerd, heeft zij een levendig verkeer met een groep Larense schilders (de Larense School) waarvan Van Beveren (Emanuel Samson van Beever?) het middelpunt vormde en waar zij met o.a. de schilders Hogerwaard (George Hogerwaard en/of Frans Hogerwaard?) en De Groot samenkwam. Ook het Larense binnenhuis, een gezocht onderwerp in die dagen, koos zij zich tot object.

Met Jacoba Surie had zij 36 jaar een atelier aan de Keizersgracht en met haar maakte jarenlang vakantiereizen waarop het schetsblok steeds werd meegenomen. Aan de academie ontstond een vriendenkring van kunstenaressen die later de naam de Amsterdamse Joffers kreeg, bestaande uit de schilderessen Lizzy Ansingh, Marie van Regteren Altena, Coba Ritsema, Ans van den Berg, Jacoba Surie, Nelly Bodenheim, Betsy Westendorp-Osieck en Jo Bauer-Stumpff.