Beschrijving
Rechtsonder gesigneerd en gedateerd 1942.
Toon van den Muysenberg werd geboren in Breda en is op een vacantiereis te Barcelona in 1967 overleden. Zijn vader was slager. Op jonge leeftijd werd hij op kostschool gedaan in Heel, Limburg. Daarna was hij voor ongeveer drie jaar in de leer bij een huis- en decoratieschilder. In 1915 werkte hij in Amsterdam op een architectenbureau als technisch tekenaar. Zijn zuster was als eerste in de familie naar de grote stad gegaan om daar een chocolaterie te beginnen. Toon en zijn moeder waren haar gevolgd. In de avonduren studeerde Toon voor een diploma dat hij nooit zou halen. Met de militaire dienst raakte hij zijn baantje kwijt. Enige tijd hield hij zich bezig met het batikken van lampekappen. Nadat hij ook dat had opgegeven ging hij eindelijk doen wat hij altijd had gewild: schilderijen maken.
Hijzelf, zijn moeder en zijn zuster waren overtuigd dat Toon als kunstschilder nooit veel zou kunnen verdienen - wat inderdaad ook zo is uitgekomen - en dat hij zich dus ook geen eigen gezin, geen vrouw en kinderen zou kunnen permitteren. In de huiskamer ontstonden de schilderijen. Zijn zuster vertelt dat Toon geen rommel maakte en het niet erg vond geen atelier te hebben. Ze hadden het arm. Dat kon er voor hem ook niet af, ook nog een atelier huren. Met het verkopen had hij nooit veel geluk. Toon maakte een schilderij voor een oom die ook slager was. Op het schilderij staat de oom met al zijn kinderen en knechten tussen het vee. maar de oom wilde het schilderij niet hebben.
Toon van de muysenberg heeft in de dorpen en kleine stadjes naar de onderwerpen voor zijn schilderijen gezocht. In Brabant en Limburg ging hij terug naar de plaatsen waar hij zijn jeugd had doorgebracht. In Teteringen, Houthem, Heel en vooral Thorn, maar ook Amsterdam, Abcoude, Durgerdam maakte Toon de honderden schetsen die hij later voor de schilderijen zou gebruiken. In zijn werk heeft Toon de huizen met al de ramen en deuren, muren met poortjes, de straten, korenvelden en bomen naar zijn eigen idee gerangschikt en in het perspectief geplaatst dat hij zich met zoveel moeite had eigengemaakt in de tijd dat hij voor bouwkundig tekenaar studeerde. Met mensen heeft hij meer moeite gehad. Enkele komen op de schilderijen voor. Ze staan in geen verhouding tot de omgeving. In de meeste gevallen zijn ze van op de rug gezien. Een tegemoetkomer wordt niet aangekeken. Ze zijn opweg van - of naar hun werk.
Toon van den Muysenberg is tot de naïeve schilders te rekenen. Zijn stijl van schilderen ontstond omstreek 1930. Voor wie wil zijn er, in zijn behoefte de realiteit sober weer te geven en opnieuw te ordenen of in de precieze van de details en de overschrijving van de werkelijkheid, overeenkomsten te vinden met de 'nieuwe zakelijken'en 'magisch realisten'. Van den Muysenberg gaat bij de opbouw van zijn composities uit van de details. Met stenen, dakpannen en kozijnen bouwt hij huizen en straten op en voorziet deze met bomen en een lucht en weinig of geen voorbijgangers. In zijn zorg de werkelijkheid te benaderen passeerde hij de realiteit zoals ook anderen naïeven dat deden. Nergens komt vuil of stof voor. Alles is helder, clean en eerlijk. Telegraafpalen en reclamezuilen werden door tijdgenoten lelijk gevonden en zoveel mogelijk vermeden, in het werk van Toon van den Muysenberg komen ze voor. Hij schilderde de werkelijkheid zoals hij die zag en lelijk en mooi, lieflijk en wreed maakten daarbij geen verschil.
Toon van den Muysenberg was een perfectionist, een schilderij was nooit klaar en met moeite hield hij op er aan te werken. Een leven lang heeft hij gezocht in deze manier van schilderen, zonder zich te laten beïnvloeden door andere kunsthistorische stijlen en ongehinderd door enig succes want dat heeft hij nooit gehad. In de tijd dat hij armoede leed en alles somber inzag schilderde hij in donkere kleuren, sober en somber (voor 1940). Naarmate hij zich opgewekter voelde en reizen naar het buitenland maakte, werden de schilderijen minder dreigend, de kleuren duidelijker, werd het gras sappig, de lucht blauw, werden huizen en wolken witter.
(Tekst G. Jan Jansen in de cataloog behorend bij de tentoonstelling 'Toon van den Muysenberg olieverfschilderijen en gouaches' van 6 tot en met 13 september 1969. Het begin van een korte toernee door Brabant, waarna het werk te zien zal zijn te Londen, Maastricht en Parijs).
Sint-Annakapel Heusdenhout (1942)
Muysenberg, Toon Van Den
(Breda, 17 februari 1901
-
Barcelona,
6 juni 1967)
Details
- Databanknummer:
- 91397
- Advertentietype
- Te koop aangeboden
- Prijs
- € 575,00
Technische details
- Kunstvorm:
- Schilder- en Tekenkunst
- Technieken:
- Olieverf
- Dragers:
- Doek
- Lengte:
- 50 cm
- Breedte:
- 40 cm
- Hoogte:
- -
- Oplage:
- -
Beschrijving
Rechtsonder gesigneerd en gedateerd 1942.
Toon van den Muysenberg werd geboren in Breda en is op een vacantiereis te Barcelona in 1967 overleden. Zijn vader was slager. Op jonge leeftijd werd hij op kostschool gedaan in Heel, Limburg. Daarna was hij voor ongeveer drie jaar in de leer bij een huis- en decoratieschilder. In 1915 werkte hij in Amsterdam op een architectenbureau als technisch tekenaar. Zijn zuster was als eerste in de familie naar de grote stad gegaan om daar een chocolaterie te beginnen. Toon en zijn moeder waren haar gevolgd. In de avonduren studeerde Toon voor een diploma dat hij nooit zou halen. Met de militaire dienst raakte hij zijn baantje kwijt. Enige tijd hield hij zich bezig met het batikken van lampekappen. Nadat hij ook dat had opgegeven ging hij eindelijk doen wat hij altijd had gewild: schilderijen maken.
Hijzelf, zijn moeder en zijn zuster waren overtuigd dat Toon als kunstschilder nooit veel zou kunnen verdienen - wat inderdaad ook zo is uitgekomen - en dat hij zich dus ook geen eigen gezin, geen vrouw en kinderen zou kunnen permitteren. In de huiskamer ontstonden de schilderijen. Zijn zuster vertelt dat Toon geen rommel maakte en het niet erg vond geen atelier te hebben. Ze hadden het arm. Dat kon er voor hem ook niet af, ook nog een atelier huren. Met het verkopen had hij nooit veel geluk. Toon maakte een schilderij voor een oom die ook slager was. Op het schilderij staat de oom met al zijn kinderen en knechten tussen het vee. maar de oom wilde het schilderij niet hebben.
Toon van de muysenberg heeft in de dorpen en kleine stadjes naar de onderwerpen voor zijn schilderijen gezocht. In Brabant en Limburg ging hij terug naar de plaatsen waar hij zijn jeugd had doorgebracht. In Teteringen, Houthem, Heel en vooral Thorn, maar ook Amsterdam, Abcoude, Durgerdam maakte Toon de honderden schetsen die hij later voor de schilderijen zou gebruiken. In zijn werk heeft Toon de huizen met al de ramen en deuren, muren met poortjes, de straten, korenvelden en bomen naar zijn eigen idee gerangschikt en in het perspectief geplaatst dat hij zich met zoveel moeite had eigengemaakt in de tijd dat hij voor bouwkundig tekenaar studeerde. Met mensen heeft hij meer moeite gehad. Enkele komen op de schilderijen voor. Ze staan in geen verhouding tot de omgeving. In de meeste gevallen zijn ze van op de rug gezien. Een tegemoetkomer wordt niet aangekeken. Ze zijn opweg van - of naar hun werk.
Toon van den Muysenberg is tot de naïeve schilders te rekenen. Zijn stijl van schilderen ontstond omstreek 1930. Voor wie wil zijn er, in zijn behoefte de realiteit sober weer te geven en opnieuw te ordenen of in de precieze van de details en de overschrijving van de werkelijkheid, overeenkomsten te vinden met de 'nieuwe zakelijken'en 'magisch realisten'. Van den Muysenberg gaat bij de opbouw van zijn composities uit van de details. Met stenen, dakpannen en kozijnen bouwt hij huizen en straten op en voorziet deze met bomen en een lucht en weinig of geen voorbijgangers. In zijn zorg de werkelijkheid te benaderen passeerde hij de realiteit zoals ook anderen naïeven dat deden. Nergens komt vuil of stof voor. Alles is helder, clean en eerlijk. Telegraafpalen en reclamezuilen werden door tijdgenoten lelijk gevonden en zoveel mogelijk vermeden, in het werk van Toon van den Muysenberg komen ze voor. Hij schilderde de werkelijkheid zoals hij die zag en lelijk en mooi, lieflijk en wreed maakten daarbij geen verschil.
Toon van den Muysenberg was een perfectionist, een schilderij was nooit klaar en met moeite hield hij op er aan te werken. Een leven lang heeft hij gezocht in deze manier van schilderen, zonder zich te laten beïnvloeden door andere kunsthistorische stijlen en ongehinderd door enig succes want dat heeft hij nooit gehad. In de tijd dat hij armoede leed en alles somber inzag schilderde hij in donkere kleuren, sober en somber (voor 1940). Naarmate hij zich opgewekter voelde en reizen naar het buitenland maakte, werden de schilderijen minder dreigend, de kleuren duidelijker, werd het gras sappig, de lucht blauw, werden huizen en wolken witter.
(Tekst G. Jan Jansen in de cataloog behorend bij de tentoonstelling 'Toon van den Muysenberg olieverfschilderijen en gouaches' van 6 tot en met 13 september 1969. Het begin van een korte toernee door Brabant, waarna het werk te zien zal zijn te Londen, Maastricht en Parijs).
Aangeboden kunst
Een selectie uit ons kunstaanbod
Expositie: De rijke wereld van Thomas van der Linden verdient een nieuwe generatie kijkers.
Vandaag (12/10) de laatste dag, donder- vrijdag en zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur. Andere dagen op afspraak.