De vader van Jan Zondag was boer en dreef tevens een café. Het lag voor de hand dat Jan, als oudste kind te zijner tijd het bedrijf over zou nemen. Het liep echter, zoals zo vaak bij kunstenaars, geheel anders. Hij kwam terecht op de kweekschool in Groningen en werd onderwijzer. Hij stond voor de klas in Assen, Wageningen en tenslotte in Hilversum. Ondanks het feit dat hij als onderwijzer zeer geliefd was, werd zijn onderwijsbaan geen succes. Hij raakte een aantal keren overspannen en trok dan voor revalidatie naar Drenthe. Daar kon hij dan naar hartelust tekenen en schilderen. Van jongs af had dat al zijn belangstelling gehad. Hij was zeer onder de indruk van de schilders die hij naar Drenthe had zien komen. Zijn bewondering voor Vincent van Gogh zou een ware drijfveer voor hem worden. In 1922 kapte hij dan ook definitief met het onderwijs en besloot hij met zijn vriendin Nelly Wassenaar, die later zijn echtgenote zou worden, naar Frankrijk te gaan. Net als Vincent, zijn grote voorbeeld. Ontmoetingen met Monet, Matisse en Van Dongen droegen daar zeer bij tot zijn ontwikkeling. In 1939 trok het gezin Zondag weer naar Nederland. Ze vonden een huis in Eemnes. Nelly overleed in 1943. In 1954 hertrouwde Jan met Agatha Buis. Het echtpaar betrok een woning in Blaricum, vanwaar zij in 1976 naar het Rosa Spierhuis in Laren vertrokken. Na het overlijden van Agatha in 1981, verhuisde Jan Zondag naar Sint-Jansklooster, waar hij onderdak kreeg bij zijn dochter en schoonzoon. Hij beschikte er over een atelier, waar zijn laatst werken tot stand kwamen. Hij overleed in 1982 en werd in stilte begraven. Dat was geheel in overstemming met zijn natuur. Steeds had hij zich bescheiden opgesteld. Wel exposeerde hij regelmatig, maar het kwam ook voor dat hij zich op het laatste moment terugtrok. Contacten met journalisten meed hij graag. Een teruggetrokken kunstenaarsleven was wat het best bij hem paste. Jan Zondag was lid van de 'Gooische Schildersvereeniging' en van het Drents Schildersgenootschap.