Kunstmakelaardij Metzemaekers
Op deze pagina vindt u een overzicht van kunstenaars waarvan u op deze site meer informatie kunt vinden.

Wou-ki, Zao

Beijing, 13 februari 1921 - 9 april 2013

Biografie: Zao Wou-ki

Wou-Ki Zao studeerde van 1935 tot 1941 aan de kunstacademie van Hangzhou in deprovincie Zhejiang, waar hij een leerstoel bekleedde van 1941 tot 1947. Het onderwijs was gedeeltelijk in de oude Chinese traditie en technieken en gedeeltelijk in academische westerse stijl. Onder de vroege werken van Zao zijn kleine landschappen op de Chinese manier, maar hij werd meer aangetrokken door de werken van Klee, Matisse en Picasso, die hij in 1940 via reproducties bestudeerde.

In 1941 had Zao zijn eerste solotentoonstelling in de Chinees-Russische Vereniging in Tonkin.

In 1948 vestigde Zao Wou-Ki zich in Parijs, waar hij de Académie de la Grande Chaumière bezocht en ontmoette al snel veel andere kunstenaars, waaronder Sam Francis, Riopelle, Soulages, Hartung, Alberto Giacometti, Joan Miró en Maria Elena Vieira da Silva. Ze komen bij elkaar in de Galerie Nina Dausset, rue du Dragon.

In mei 1949 had Zao zijn eerste tentoonstelling in de Galerie Creuze. Hij werd aangemoedigd door Miro, Giacometti en Picasso. In de Desjobert drukkerij ontdekt en leert hij de techniek van lithografie.
In 1950 heeft hij een solotentoonstelling in Galerie Pierre in Parijs. Hij maakte kennis met Michaux en P. Loeb. Geïnspireerd door Zao's lithografieën, schreef de dichter Henri Michaux er spontaan acht gedichten bij, die werden gepubliceerd in een volume getiteld Lecture de huit lithographies de Zao Wou-Ki dat werd tentoongesteld in de galerie La Hune. Dit was het begin van een ononderbroken vriendschap tussen Michaux en Zao.


Piazza SiennaZijn werken uit de periode van 1949 tot 1955, zoals Piazza Sienna, zijn zeer beïnvloed door Paul Klee, met spinachtig beeldwerk van figuren, schepen, bergen en gebouwen, gecombineerd met mistige bijna monochrome kleur.

Het oeuvre van Paul Klee dat Zao in 1951 in Bern zag deed Zao een radicale ommekeer naar abstractie maken.

In 1951/52 had Zao tentoonstellingen in Parijs, Bern, Basel, Chicago, Londen en tenslotte New York met een catalogus die een voorwoord van Henri Michaux bevatte: In verband met Zao's participatie aan de International Biennial of Colour Lithography in Cincinnati is een reproductie van een van zijn lithografieën pagina groot gepubliceerd in Life magazine.

Al in 1954 maakte hij veel grotere schilderijen zoals Riven Mountain (1956, 130x195 cm), hierin ontwikkelde hij een fusie van traditionele Chinese landschapschilderkunst en westerse lyrische abstractie. Inplaats van leesbare beelden suggereren zijn schilderijen, gemaakt met calligrafische kwaststreken of met een paletmes en kleurwassingen, een staat van voortdurende verandering en roepen impressies op van mysterieuze landschappen, ruimte, wolken, vuur en water, licht en duisternis, kalmte en tumult.

In 1953 maakte Zao het decorontwerp voor het ballet La Perle van Roland Petit en in 1955 ontving hij de Carnegie prijs in Pittsburgh. In 1953/54 heeft hij exposities in Frankrijk, Bern, Genève, Rome, Milaan, New York. Een retrospectief van zijn gravures in het Cincinnati Museum of Fine Arts.

In 1957/58 maakte hij een reis door de Verenigde Staten. Eerste monografie geschreven door Claude Roy en gepubliceerd door het Musee de Poche. Eerste expositie in de Kootz Gallery in New York. Samuel Kootz wordt zijn eerste reguliere agent in de Verenigde Staten.

In 1962 realiseerde Wou-Ki Zao 10 lithografieën voor La tentation de l'Occident van André Malraux. het is deze die hem twee jaar later helpt met het verkrijgen van de Franse nationaliteit.

In 1965 had hij een overzichtstentoonstelling in het Museum Folkwang, Essen en de Albertina in Wenen. In 1970 leidde Zao het seminar opgezet door de schilder Kokoschka op het muziekfestival van Salzbourg. Van 1971 tot 1975 woonde Zao in China.

De presentatie van een keuze van de tachtig prenten van de schenking Zao Wou-Ki vond plaats in 1979 aan de Bibliothèque Nationale, met een speciale uitgave van Nouvelles de l'Estampe.

In 1980 werd Zao benoemd tot hoogleraar muurschilderen aan de École Nationale Supérieure des arts Décoratifs. In 1984 werd de schilder de titel officier de la Légion d'Honneur toegekend op voordracht van de minister van Cultuur.

In 1981 had hij een tentoonstelling in in het Grand palais te Parijs. In 1985 gaf hij schildercusrsussen op zijn oude kunstacademie te Hangzhou.

In 1988 verscheen het Autoportrait, een autobiografie geschreven in samenwerking met Françoise Marquet.

In 1990 had Wo-Ki Zao een solotentoonstelling in het Musée des Beaux Arts van Tours. In 1993 werd hem de titel commandeur de la Légion d'honneur toegekend door de president van de Franse Republiek. In 1994 is Wou-Ki Zao laureaat van de Praemium Imperiale Award of Painting van Japan. De jury bestaat uit Mrs Jacques Chirac, Helmut Schmidt, Amintore Fanfani, Edward Heath, Yasuhiro Nakasone, David Rockefeller Jr. De uitreiking van de Imperial Prize vond plaats in oktober in Tokyo met de andere laureaten Henri Dutilleux (muziek), Richard Serra (beeldhouwen), John Gielgud (toneelkunst) en Charles Correa (architectuur).

In 1998 ontwierp de schilder een muurpaneel van keramiek, gerealiseerd in Sintra door Viuva Lameco Ceràmique voor het metrostation "Atlantic" in Lissabon.

In 2001 ontving Zao Wou-Ki de Prijs van de Taylor Foundation.

Sinds 1942 werden de werken van Zao regelmatig geëxposeerd in alle landen van de wereld en in de grootste musea. Zao Wou-Ki is een van de beroemdste representanten van het lyrisch abstrahisme. Hij is een vertegenwoordiger van de Ecole de Paris. Hij combineert motieven uit de oosterse kalligrafie en de lyrische landschapsschilderkunst met tachistische elementen.

Lees verder
Werken in het archief (42)
Signatuur

 

Iedere donderdag en vrijdag geopend van 13.00 tot 17.00 uur
Andere dagen na afspraak