Kunstmakelaardij Metzemaekers
Op deze pagina vindt u een overzicht van kunstenaars waarvan u op deze site meer informatie kunt vinden.

Syben De Maroye, Marcel Von [5 ]

Roermond, 17 augustus 1878 - Asten, 25 juni 1962

Biografie: Marcel Von Syben De Maroye

Marcel von Syben werd geboren in Roermond en stierf te Asten. Uit het ouderlijk gezin waren nog twee broers voorbestemd om artiest te worden. Marcel wilde aanvankelijk beeldhouwer worden. Als zodanig heeft hij nog contact gehad met Rodin, toen deze laatste meewerkte aan de voltooiing van de beeldengroep aan de Beurs te Brussel. Tijdens zijn studietijd veroorzaakte een tropische infectie een soort slaapziekte, welke hem zijn leven lang parten zou blijven spelen. Hij kon moeilijk overdag wakker blijven en s'nachts slapen hetgeen natuurlijk veel bezwaren meebracht in het normale maatschappelijke verkeer.

Toen hij dan om fysieke reden het beeldhouwen moest opgeven en op een kantoor te Antwerpen terecht kwam, moest dit natuurlijk mislukken. Hij had namelik de neiging om tegen sluitingstijs op kantoor te komen. Hij keerde terug naar het ouderlijk huis. Wij spreken nu van de tijd voor de eerste wereldoorlog. Volgens een artikel over Von Syben van 13 september 1952 in Oost-Brabant, getekend Z. (Zoetmulder?). zou hij de akademie te Amsterdam bezocht hebben. Noch Jules Rummens uit Roermond noch Harry Maas uit Eindhoven die hem rond 1920 nader leerden kennen, geloven echter in een z.g. Amsterdamse tijd. Met genoemde Rummens heeft Marcel in roermond samen enige tijd een atelier gehad bij de weduwe van de overleden glazenier Stroucken.

Daar ontmoeten hij ook de joodse schrijver Jacob Hiegentlich, van wie het verhaal gaat dat deze zo fijn gevoelig was dat, toen marcel von Syben met de hand kooltjes op het vuur gooide, hij zelf zijn vingers afveegde. De tijden waren de artiesten niet gunstig. Er was gebrek aan linnen en de kooplust was vrijwel nihil. Daarbij kwam dat Marcel langzaam werkte, steeds trachtte te vervolmaken, maar het vaak niet tot voltooiing bracht. Hij sprong slordig met zijn werk om, mogelijk als gevolg dat niemand en naar taalde. Op het atelier lagen achterloos opgrolde tekeningen, ongefixeerd en gescheurd. Waarschijnlijk is veel in de prullemand terecht gekomen.

Wat het volmaken van zijn werken betreft lukte hem dit lang niet altijd. Slaagde hij hierin echter wel dan kwamen de figuren uit het doek. Bijgevolg had hij een grote voorkeur voor het naakt. Zijn bestgeslaagde naakten kun je als het ware op de billen kletsen. Kleur vond hij minder belangrijk. Uit dit alles blijkt wel dat zijn liefde voor de beeldhouwkunst nog altijd niet dood was. Plastische werking was voor hem hoofdzaak. Hij zette zijn doeken op in aardkleuren, oker, licht en donkergrijs. Soms trachtte hij blauwe schaduwen in te voegen om de plastische werking te verminderen. Werkend mety pastel kwam hij tot betere resultaten. Rembrandt had zijn grote bewondering. Nochtans noemde hij deze ´de eerste knooier´omdat deze niet langer ´glad schilderde´, maar in de ´pate´met een ´untermalung´van eiwittempera, waarom de Lairaisse hem uit het gilde zou verwijderd hebben. Aldus Marcel von Syben. In het werk van von Syben is invloed te onderkennen van Eugene Carriere, vooral in de hoofden en de moeder en kind voorstellingen. Marcel was belzen en intelligent, een uitblinker in de kleinsteedse omgeving. In de literatuur bewonderde hij Baudelaire en De Balzac. Met de laatste voelde hij zich ook uiterlijk verwant, beide een leeuwenkop met manen, beide in `Leo` geboren. Marcel had belangstelling voor de astrologie die hem alle levensverschijnselen verklaarde. Bij gebrek aan modellen, mede omdat hij bij nacht en ontij werkte, maakte hij gebruik van foto´s, niet ter kopiering maar om lichten en schaduwen op de volstrek juiste plaats te zetten, hetwelk zelf bij een foto exaktere mogelijkheden biedt dan bij een levend, bewegend model, te meer omdat hij langzaam waarnam en ook langzaam schilderde.

Als zij Maecenas wordt genoemde Mr. Jansen, die hem soms portretopdrachten gaf. Zijn langzame en omslachtige wijze van werken paste hierin niet zo goed. Deze Mr. Jansen vertrok later naar Den Haag. Ook de schrijver Hiegentlich kocht wel het een en ander van hem. In 1932 komt von Syben naar Eindhoven. Peter van de Braken vertelt daaromtrent het volgende ´ik werkte in die tijd voor Jos Verheugen die een lunchroom bezat op de Demer. Met Verheugen bezocht ik een keer von Syben omdat deze op een schilderstuk zijn naam niet aangebracht had. Verheugen stond erop dat dit gebeurde. Von Syben lag in bed en liet ons urenlang wachten voordat hij bereid was het doek te signeren´. Sindsdien werkte hij veel in Eindhoven. Door het onregelmatig en langzaam werken ontstaan er dan zoveel strubbelingen dat hij zich terugtrekt in Maasdriel. Daar is het dan Jan van Nuenen uit Helmond hem ophaalt en in zijn huis opneemt. Hij was op een en ander geanttendeerd door pater Concordius, eveneens een verdienstelijk schilder.

In 1934 verhuist von Syben naar kapper Jansen aan de Heistraat in helmond. Het was aanvankelijk de bedoeling dat hij er slechts enkele weken zou logeren, zijn verblijf aldaar duurde nochtans tot maart 1961. De familie Jansen deed al het mogelijke om hem te helpen en toen hij in 1936 voor korte tijd zijn intrek nam bij Verheugen te Eindhoven voor enige portretopdrachten kwam hij overgelukkig weer ´thuis´ bij de familie Jansen. ( tekst Walter Koolen jr. - tekst herdenkingstentoonstelling M. van Syben 20 december 1969).

Lees verder
Werken in het archief (4)

 

Iedere donderdag en vrijdag geopend van 13.00 tot 17.00 uur
Andere dagen na afspraak