Sava Sekulić was een Servische naïeve en outsiderkunstenaar. Hij werd geboren in Bilišani in Dalmatinska Zagora, nabij Obrovac, als Serviër in het Koninkrijk Dalmatië, in 1902. Zijn moeder hertrouwde toen zijn vader stierf toen hij 10 jaar oud was. Sekulić werd opgevoed door zijn oom en tante. Hij heeft nooit naar school gegaan. Zijn vader leerde hem lezen en schrijven. Sekulić citeerde ook de laatste woorden van zijn vader: Leer zelf, teken en schrijf met een steen in je hand. Tijdens de Eerste Wereldoorlog raakte hij gewond en verloor hij op 15-jarige leeftijd een oog. Hij begon met het schrijven van gedichten toen hij 22 was en met schilderen in 1932, maar hij wijdde zich niet uitsluitend aan het schilderen. In 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog, begon hij te werken als bouwer. Parallel aan het schrijven van gedichten begon Sekulić na zijn pensionering in 1962 te schilderen om zijn poëzie preciezer te definiëren. Zijn ongewone associërende vermogen en het vermogen tot materialisatie van zijn intellectuele energie als volledig autodidact kwamen intuïtief en instinctief tot uiting. Hij stierf in 1989 in Belgrado, Servië.