Kees Salentijn volgt zijn opleiding aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, afdeling vrije schilderskunst. O.B. Kat is daar zijn belangrijkste leermeester. Salentijn bestudeert in zijn studieperiode schilderijen in het Prado in Madrid en hij verblijft enige maanden bij een Berberse familie in Marokko. Midden jaren zeventig reist hij en verblijft o.a. in Griekenland; in 1977 maakt hij samen met de schilder Kenne Gregoire het project “de asperge-eters” in Venray. Ook heeft hij in dit jaar een opdracht voor een muurschildering in het stadskantoor te Venlo. In de jaren tachtig reist Salentijn veel naar Spanje. Hij voelt zich in deze periode verbonden met kunstenaars van diverse stromingen, die min of meer de spontane onbewuste creatie voorstaan en niet in de eerste plaats esthetische uitbeelding nastreven. In 1983 vindt er een grote overzichtstentoonstelling van deze Spaanse reis plaats, waarin hij onder de noemer “Extremadura” schilderijen, collages en tekeningen toont. In 1984 verblijft Salentijn in Barcelona en reist hij door de Pyreneeën en Catalonië. Hij bezoekt de kunstenaar Antoni Tapies en heeft ook belangstelling voor andere Spaanse schilders zoals Saura en Millares. De dood van de matador Paguiri is de aanleiding voor Salentijn om zijn eerste stierengevecht- (corrida) schilderijen te maken. In 1985 brengt hij een aantal werkstukken rond dit thema samen onder de noemer “Les folies dÂ’Espagne” en exposeert deze in Amsterdam. Het ‘stierengevechtÂ’ is metafoor geworden voor het gevecht met het schilderij. In de laat tachtiger jaren bezoekt Salentijn opgravingen in Ampurias, een Grieks/Romeinse nederzetting in Spanje. Hij laat zich hierdoor inspireren in zijn werk. Hierna werkt hij wisselend in Venlo en in verschillende ateliers van vrienden in Amsterdam. Begin jaren negentig betrekt hij een atelier in de buurt van de hoofdstad en begint hij aan zijn periode van de snelle creatie. Samenhang, collage, tekening en schilderij als een doorlopende uiting van zijn creativiteit.