Met zijn nat-in-nat geschilderde doeken wil hij de processen in de natuur zo getrouw mogelijk weergeven. Dat kan gaan om verwelkte paradijsbloemen, diepe waterpoelen, of een stel dicht bij elkaar liggende boomstammen die aan rotting onderhevig zijn. Voor Meyer is de natuur het meest interessante onderwerp om als beeld voor een schilderij te gebruiken. Onze blik in de natuur is echt; je treft er een harmonische werkelijkheid in aan. Bij de weergave daarvan wisselt Meyer tussen constructie en deconstructie.

Meyer zet zijn schilderijen met olieverf op, maar altijd nat-in-nat. Dat stelt hem in staat gelaagd te werken en transparantie in zijn doeken te verwezenlijken. Als de voorstelling eenmaal op het doek staat, gaat hij er nog een keer met een penseel gedrenkt in oplosmiddel overheen. Zo ontstaan strepen en waterdruppels in de voorstelling. Ook kan hij op die manier delen van het schilderij verwijderen of samenvoegen, en soms zelfs komt het witte linnen boven. Meyer werkt vaak in series, die weliswaar door de tijd heen zijn begrensd. Zijn inspiratiebronnen vormen zijn eigen foto’s, beeldmateriaal van internet en de natuur. Vooral bloemen, klassieke waterlandschappen en architecturale constructies interesseren hem; grootstedelijke architectuur heeft hij steeds meer losgelaten als inspiratiebron. Heeft zich naast de natuur ook laten inspireren door glas-in-loodramen, wat een fraai gekleurd grid kan opleveren zoals te zien is in het werk Bedford Avenue. Voor dit schilderij maakte hij gebruik van eigen foto’s van gekleurde glas-in-loodramen. Eerst schilderde hij de interieurs van gebouwen en daaroverheen een raster van glas in lood. Daarna poetste hij met zijn penseel gedrenkt in oplosmiddel delen van de voorstelling weg, waardoor plantachtige vormen als verwijzing naar de natuur tevoorschijn kwamen.

Matthias Meyer doorliep de Kunstakademie Düsseldorf, waar hij les kreeg van Gerhard Richter. Myer kreeg in ‘94 onderricht aan London’s Chelsea College en ontving in datzelfde jaar het Max Ernst Stipendum van de stad Brühl. In ’95 was hij de Duitse laureaat voor de European Art Competition in Londen. In 2015 werd Meyer een stipendium toegekend door de Konrad-Adenauer Stiftung in Berlijn. Meyer exposeerde zijn werk veelvuldig tijdens internationale tentoonstellingen in het buitenland. Zo werd zijn werk diverse malen getoond in Galerie Danese/Corey, New York en ook in Kyoto en Osaka, Japan. Matthias Meyer had een solotentoonstelling met de catalogus Gläsener Tag in Kunstmuseum Mühlheim an der Ruhr. Daarna was zijn werk te zien tijdens de tentoonstelling Tiefe Wasser in het Rosenhang Museum te Weiburg.