Claas Hendrik Meiners wordt samen met F.H. Hendriks en J.W. Bilders gerekend tot de vroegste schilders van de Oosterbeekse School. Geboren in Amsterdam en opgeleid op de schilderschool van B.C. Koekkoek, trok hij vanaf 1853 regelmatig naar de zuidelijke Veluwezoom. Daar had zich in Oosterbeek rond J.W. Bilders een groep schilders verzameld die het landschap rond Wolfheze en Oosterbeek tot onderwerp maakten van hun schilderijen. In tegenstelling tot de weidse landschappen van de Romantische schilders kozen zij voor de intieme sfeer van het bos, een voorkeur die een aantal van hen overnam van de schilders van Barbizon in Frankrijk. Het ging hen om een totaal indruk van stemming en atmosfeer, niet om een nauwkeurige weergave van de details. Dit is terug te vinden in het werk van Meiners' naast meer romantisch getinte landschappen en vergezichten.