Kees Makkink vestigt zich, na een verblijf in Amerika en Zweden, in 1968 in London en wordt daar geinpsireerd door de pop-art. Deze emancipatorische kunststroming sluit in principe geen enkel onderwerp of materiaalgebruik uit. Het begrip banaliteit vormt eerder aanbeveling dan afwijzing. Het kopieren van alledaagse beelden is een belangrijke werkwijze van pop-art-kunstenaars. De Engelse benadering, die aan de Amerikaanse vooraf ging, wordt gekenmerkt door humor en dubbele bodems. Deze karakteristieken zullen overigens het oeuvre van Makkink, ook na zijn pop-art-periode, blijven bepalen.

Hij exposeert, onder andere met David Hockney, John Lennon, Yoko Ono en Kevin Coyne. Voor zijn filmklassieker A Clockwork Orange gebruikt regisseur Stanley Kubrick schilderijen van Makkink. In 1972 verhuist makkink naar Amsterdam en wordt daar gerekend to de Nieuwe Figuratie, die midden jaren zestig zijn intrede deed met Reinier Lucassen als belangrijkste exponent.