Frank Lodeizen was een Nederlands beeldend kunstenaar. Als jonge oorlogswees maakte hij vrienden onder de dichtersgroep de Vijftigers, trok hij op met kunstenaars van de Cobra-beweging en ontdekte hij zelf potlood, etsnaald en gouache. Hij werd een bekend figuur in de Amsterdamse galerie- en kunstenaarswereld en werkte veel samen met dichters en schrijvers, zoals Hans Andreus, Simon Carmiggelt en Hans Plomp

Zijn moeder Debora del Valle Rodrigues de Miranda was familie van de beroemde Joodse Amsterdamse wethouder Monne de Miranda. Frank Lodeizen was de achterneef van de vernieuwende dichter Hans Lodeizen. Hij is vernoemd naar Frank van der Goes.

Toen hij een jaar was, scheidden zijn ouders. Zijn moeder hertrouwde met Ernest Lorjé, telg uit een Joodse familie, die een keten van kantoorboekhandels had opgebouwd. Dit stel kreeg twee dochters, Rifka en Marijke. In de oorlog raakten zijn ouders al snel actief in het verzet. Ze verhuisden naar de Veluwe, waar ze onderduikers hielpen. Met zijn zusje Rifka belandde Frank op een internaat van de quakers in Eerde, bij Ommen. Daar werden ze op een dag in mei 1943 opgepakt en samen met hun vader, die in strafkamp Erika zat, naar Amsterdam gebracht. Frank wist te ontsnappen toen zijn moeder op het Centraal Station de aandacht afleidde van enkele Duitsers en daardoor zelf mee moest op transport.

Ernest Lorjé, Debora Lorjé-del Valle en Rifka Lorjé werden vergast in het Duitse vernietigingskamp Sobibór in Polen, op 28 mei 1943.

Cobra

Na de oorlog vond Frank Lodeizen aansluiting bij jonge schrijvers, dichters en kunstenaars die zich afzetten tegen het burgerlijke Nederland in wederopbouw: de Cobra-beweging en de Vijftigers. In gezelschap van deze groep probeerde hij zijn bestaansrecht af te dwingen. Bert Schierbeek, Hans Andreus, Remco Campert, Gerard den Brabander, Simon Vinkenoog, Lucebert. Hij dronk met ze, tekende met ze, rookte met ze, reisde met ze naar Parijs. Lodeizen tekende portretten van zijn vrienden, die er zelf een vers onder schreven. Hij maakte ook kleurige, abstracte gouaches en krijttekeningen.

Een bijzondere band bouwde hij op met Remco Campert, die ook beschadigd uit de oorlog was gekomen. Campert opende de eerste tentoonstelling van de jonge kunstenaar.

Halverwege de jaren vijftig trouwde Lodeizen met de Zweedse filmster Ulla Jacobsson. De damesbladen smulden van het sprookjeshuwelijk, zeker toen er een kind werd geboren. Lodeizen wentelde zich in het luxe leven dat Ulla zich kon veroorloven, leefde als een playboy, reisde met haar heel Europa door, ontmoette bekende filmsterren en regisseurs, woonde op Mallorca.

Het huwelijk hield twee jaar stand. Lodeizen zou in zijn leven nog vier keer trouwen. Hij had grote moeite zich te binden en ergens wortel te schieten.

De actrice Rifka Lodeizen (1972) is een dochter van hem uit zijn laatste huwelijk. Zijn laatste jaren bracht Frank Lodeizen door in het Amsterdamse Dr. Sarphatihuis.