Nico Koster is een veelzijdig fotograaf. Hij reisde met Corneille naar Cuba, vereeuwigde de Bed-in for Peace actie van John Lennon en Yoko Ono en was als fotojournalist getuige van dramatische gebeurtenissen. Voor zijn werk legde hij talloze speciale, onvergetelijke momenten vast op het gebied van sport, politiek, kunst en royalty. Hij draagt nog steeds altijd een camera bij zich. Zijn eerste foto’s maakte hij voor De Telegraaf, waar hij van 1963 tot 1988 werkte. ,,Mijn eerste belangrijke opdracht was het fotograferen van reacties op de moord op president Kennedy.” Diepe indruk op hem maakten ook de treingijzeling en de bezetting van het Indonesisch Consulaat. Die laatste reportage leverde hem in 1975 de tweede prijs in de categorie Nieuws van World Press Photo op. In 1983 won hij de Zilveren Camera.

Wanneer hij werd gevraagd foto’s bij kunstartikelen te maken, genoot hij van het contact met de kunstenaars. Naast Chagall en Willem de Kooning klikte het vooral met de schilders van CoBrA. ,,Ik was een groot liefhebber van hun werk en zij hadden mij er graag bij. Daar zijn mooie vriendschappen uit ontstaan.” Zo werden kunstenaarsportretten een belangrijk onderdeel van zijn oeuvre. Koster maakte reportages in ateliers maar volgde de schilders ook tijdens het eten en vergezelde hen bij wandelingen en reizen. Hij werd kind aan huis in het oude fabriekspand aan de Rue Santeuil in Parijs, waar naast Karel Appel en Corneille veel Nederlandse kunstenaars en schrijvers werkten en woonden. Koster: ,,Laat mij mijn gang maar gaan, zei ik altijd als ik daar kwam. Er heerste een relaxte, gemoedelijke sfeer. Ze vonden het leuk als ik er was en hen langdurig observeerde. Daar waren ze ijdel genoeg voor.” Met Corneille reisde hij de hele wereld over, onder meer naar Cuba. ,,Dat was onze laatste reis samen en het is voor mij een dierbare herinnering. Terwijl ik fotografeerde, maakte hij tekeningen. Daar hebben we ook een boek van gemaakt.”