Een bekende onbekende?, was de titel van de herdenkingstentoonstelling van de schilder, tekenaar, graficus, monumentaal kunstenaar en decorateur, Gerard Hordijk in 1959 in Museum Fodor. De titel gaf de verrassing aan van de nabestaanden, die na zijn dood op zijn atelier talrijke schetsen, tekeningen en aquarellen vonden, die Hordijk inderdaad als een onbekende aantoonden. Met dit vrije werk, waaronder paardenschetsen, Fragonard-achtige vrouwfiguren en composities, antwoordde Hordijk de critici, die hem oppervlakkigheid verweten. Op aandringen van zijn vader studeerde Hordijk bouwkunde in Delft. Hij volgde tegelijk de opleiding tekenen aan de academie van Den Haag. Hordijk woonde en werkte veel in Parijs en was ?Frans georië®´eerd? in zijn werk. In zijn schilderijen is duidelijk de grote invloed terug te vinden, die Dufy met zijn tekenachtige penseelvoering op hem had.

Geen enkele (nieuwe) kunstrichting ging aan Hordijk voorbij, maar telkens neemt hij alleen die facetten over die bijdragen aan zijn eigen visie. Zijn worsteling om aan de diverse invloeden te ontkomen en een eigen vormtaal te vinden is zichtbaar in zijn hele oeuvre. Hordijk kreeg veel opdrachten, waaronder twee wandschilderingen in de rookfoyer van de stadsschouwburg van Amsterdam. De ?Colombina? en de ?Arlecchino?. Hij heeft ook decors voor toneel en opera gemaakt. En zijn stijl was een in brede kring herkend en gewaardeerd begrip geworden. Hordijk schilderde en tekende vrolijke taferelen, zoals kermissen, circussen en dansers. Zijn kunst heeft iets zwierigs. Met groot vakmanschap zette hij met pen of penseel schilderingen neer. Als tekenaar was Hordijk van een zeldzame gevoeligheid. Pentekening verzachtte hij vaak met aquarellering, de zogenaamde gewassen tekening, of met kleuren waardoor zijn aquarellen een combinatie zijn van ragfijne pentekening en waterverf.

Als schilder verraadt hij meestal de tekenaar, die zelfs in zijn doeken de lijn gebruikt en zelden uitsluitend met kleur en penseelstreek werkt. De kleur is eerder decoratief gebruikt en krijgt nauwelijks expressieve waarde. Duidelijk is dus, dat Hordijk meer tekenaar dan schilder is. Hij is een tekenaar van formaat met krijt en met pen en penseel. De vroege werken uit de jaren `30 zijn donker en vol okers, zoals de kermis en Parijse stadsgezichten. Hordijk was een rusteloos zoeker, maar ook een weldoordacht experimentator en vernieuwer. Zijn laatste schetsen uit Parijs hebben een simpliciteit en sereniteit bereikt, die ondanks de nerveuze toets een grote liefde voor het leven en voor het vak verraden. Hordijk woonde in de Zomerdijkstraat van 1935 tot 1940, waarna hij naar Amerika vertrok, waar hij woonde gedurende de oorlog. Hij kwam in 1948 uit Amerika terug naar Amsterdam.