Van Heusden woonde en werkte in Rotterdam-Zuid. Afgezien van een paar korte reizen naar Parijs en München verliet hij dit deel van de stad nauwelijks. Aanvankelijk maakte hij plaatselijk naam als schilder van portretten en stillevens. De laatste hadden vaak een surrealistisch karakter en sloten aan bij het magisch realisme en surrealisme. Later kreeg de grafiek de overhand, aanvankelijk litho`s, later alleen nog etsen. Hierbij ontwikkelde hij een unieke techniek met aquatint die contrasteerde met lijnen, waarbij een magische, droomachtige sfeer werd opgeroepen. In 1962 kreeg hij een grote retrospectieve tentoonstelling in Museum Boijmans van Beuningen, waarop andere museale tentoonstellingen volgden. Inmiddels bleef Van Heusden angstvallig buiten de schijnwerpers ("De kluizenaar van Tuindorp") en meed hij contacten met collega`s en galerieën. Aan het eind van zijn leven werd hij wat toegankelijker. Zijn schilderijen, die hij na 1962 exposeerde, werden minder algemeen geprezen dan zijn etsen, waarschijnlijk omdat ze sterk afweken van wat toen gebruikelijk was.