Henk de Bouter is een Nederlandse kunstschilder. Henk de Bouter kreeg zijn opleiding aan de Faculteit Beeldende Kunst en Vormgeving in Utrecht (1993-1994) en aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam (1994-1998). Een honderdtal werken van hem bevindt zich in particuliere collecties en bedrijfscollecties in Nederland en daarbuiten.

De schilderijen van Henk de Bouter vinden hun oorsprong in de indrukken en de kennis die hij eerder opdeed tijdens zijn technische opleidingen. Tijdens zijn studie die hij daarna aan de Academie van Beeldende Kunsten te Rotterdam volgde, werd de invloed van de computer op mens en samenleving een steeds belangrijker onderwerp in zijn werk. De Bouter legt in zijn werk dan ook vaak de link met de nieuwe media en hun technische aspecten. Ook gaat hij vaak op zoek naar nieuwe technologieën die voor hem de aanleiding kunnen zijn een schilderij of object te maken.

Zijn interesse in de nieuwe media onttrekt zich aan een al te letterlijke vertaling: hij geeft geen beelden van een computerscherm weer; te makkelijk en te voorspelbaar. Het gaat hem eerder om de computerhardware, de omlijningen en de technische werking van de apparaten zelf. Op deze wijze probeert hij iets nieuws toe te voegen aan de snelle wereld van de techniek. Het fascineert hem hoe grafische componenten - zoals de puntjes waaruit een beeldscherm is opgebouwd - in elkaar zitten. Ook speelt hierbij de universele taal van de techniek en haar programmatuur een rol met z'n grafische tekens en symbolen zoals: icoontjes, cirkels, kruisjes, vierkantjes en driehoekjes.

In een onderliggende laag verwerkt De Bouter maatschappelijke fenomenen, die met de ontwikkeling van geavanceerde technologie gepaard gaan. Daarbij valt met name te denken aan de vloedgolf aan informatie, die ons op allerlei manieren via de media bereikt. Het doel daarvan is vaak beïnvloeding van ons gedrag. Onze opstelling ten aanzien van die maatschappelijke fenomenen wordt zo, zonder dat we er ons bewust van zijn, ingrijpend gewijzigd. Door deze verbanden te leggen, speelt Henk de Bouter in op het huidige tijdsbeeld. Hij vertaalt als het ware de verschuivingen en moderniseringen, veroorzaakt door het hedendaagse computertijdperk, naar zijn schilderijen en objecten. En verder experimenteert hij geduldig met nieuwe technische mogelijkheden, waarmee hij de grenzen van de traditionele schilderkunst kan verleggen. Hij heeft kortom een gedigitaliseerde beeldtaal ontwikkeld die uniek te noemen is.

In 1998 won Henk de Bouter de Buning Brongers Prijs, een prijs die sinds 1966 elke twee jaar wordt uitgereikt. In het juryrapport staat over de Bouter: Hij bereikt een grote mate van vibrerende beweeglijkheid in zijn kleuren, een typografische gelaagdheid in zijn lijnen, en door de clustering van vormpjes, soms ook een lumineus soort humor.