Barend Blankert volgde van 1960 tot en met 1963 een opleiding tot tekenleraar aan de Rijksnormaalschool te Amsterdam.

Menselijke figuren hebben een opvallende plaats in zijn schilderijen, waarbij opmerkelijk is dat zij zich veelal afwenden van de kijker. Op een sofa of bed opgerolde figuren, of rechtop aan een kale tafel zittende man die in een schoon leeg etensbord staart, maakt Blankert het lichamelijk opgesloten zijn van een gedachten- en gevoelswereld zichtbaar. Ze leven in hun eigen verstilde wereld Blankerts mensen zijn fictief, hij schildert niet een mens, maar dé mens. Zoals hij zelf zegt hebben ze niets met de geposeerde werkelijkheid van Frans Hals te maken, maar alles met de interieurstukken van Johannes Vermeer. De laatste schilderde de mens als stilleven.

Naast de menselijke figuur zijn meubels ook vaak een belangrijk onderwerp van zijn schilderijen. De enkele, ouderwetse meubelstukken in spaarzame interieurs onder het licht van een enkele lamp zijn verbeeldingen van isolement alsof zij hun functie zijn vergeten. Hoewel figuratief, staat het werk ver af van puur realisme.