Jacques Villeglé, geboren Jacques Mahé de la Villeglé was een Franse mixed-media kunstenaar en affichiste beroemd om zijn alfabet met symbolische letters en decollage met gescheurde of gescheurde posters. Hij was lid van de kunstgroep Nouveau Réalisme (1960–1970). Zijn werk richt zich vooral op de anonieme en marginale overblijfselen van de beschaving. De socioloog Zygmunt Bauman heeft hem in zijn werk Liquid Life samen met Herman Braun-Vega en Manolo Valdés gekwalificeerd als een van de meest vooraanstaande exponenten van de vloeibare kunst. 

Villeglé begon in 1947 met het produceren van kunst in Saint-Malo door gevonden voorwerpen te verzamelen (staaldraden, bakstenen van de Atlantische keermuur van Saint-Malo). In december 1949 concentreerde hij zijn werk op gescheurde reclameposters van de straat. In samenwerking met collega-kunstenaar Raymond Hains begon Villeglé in de jaren vijftig collages en gevonden/gescheurde posters van straatadvertenties te gebruiken bij het creëren van ultra-lettristische psychogeografische hypergraphics, en in juni 1953 publiceerde hij Hepérile Éclaté, een fonetisch gedicht van Camille Bryen. onleesbaar gemaakt bij het lezen door stroken gegroefd glas gemaakt door Hains.